Historia

Disco polo to gatunek muzyki popularnej, powstały w Polsce w latach 80. XX wieku, w pocz±tkowym okresie istnienia znany jako muzyka chodnikowa. Pomysłodawc± nazwy disco polo, stworzonej na podobieństwo italo disco (włoski styl muzyczny z pocz±tku lat 80. XX w.), był Sławomir Skręta, właściciel wytwórni płytowej Blue Star z Reguł koło Warszawy. Gatunek wywodzi się z muzyki granej na weselach i zabawach przez specjalne zespoły z repertuarem piosenek ludowych i weselnych, przy czym zmianie uległy instrumenty: zamiast akustycznych ? elektroniczne, a w latach 80 także elektroniczne klawiszowe,cieżką wokalną był najczęściej melodramatyczny tekst o nieszczęśliwej miłości. W pierwszej połowie lat 90. muzyka ta stała się zjawiskiem masowym, choć prawie nieobecnym w mediach. Nagrywane poza oficjalnym obiegiem kasety i płyty kompaktowe osiągały ogromne nakłady.

Disco polo spotykało się z ostr± krytyk± ze strony zwolenników innych gatunków muzycznych, którzy zarzucali mu prymitywno¶ć muzyki, naiwno¶ć tekstów, niski poziom wykonawstwa i brak oryginalno¶ci (powielanie motywów i wzorów, czerpanych często z muzyki polskiej i zagranicznej lat 60. i 70. XX wieku). Krytyka ta nie wpływała jednak na popularność tej muzyki. Aktualnie postępuje profesjonalizacja disco polo, warstwa muzyczna i tekstowa poprawiła się, a wykonawcy coraz częściej unikają śpiewania z playbacku. Równocze¶nie niektórzy znani wykonawcy starszego pokolenia wzięli udział w tworzeniu nurtu disco polo lub też korzystali na jego popularno¶ci próbuj±c powrócić na estradę (np. Janusz Laskowski, Bohdan Smoleń, Andrzej Rosiewicz i Krzysztof Krawczyk). W promocję zespołów disco polo inwestowali liderzy mafii pruszkowskiej. U szczytu powodzenia tej muzyki, w latach 1995 - 1997, kontrolowali ok. 70 procent rynku.
...
...